جنگل تمام قد می ایستد سینه در سینه ی باد تا جلوسِ گلوارت بر رنگ رنگِ علف زار پرچین پاورچین تمشک می چینداز لای برگ های لهجه ات دهان ام وسوسه ی هوا می شود تا جنگل را سر بکشم یک نفس .
هوشنگ رئوف