تو که باشی خیال هم زیبا می شود(هوشنگ رئوف)

این شعر از سال های دور است به دلم نشست و با خودم گفتم میشود امروز در خیال

. عاشقانه ای باشد .

 

تو که باشی

خیال هم زیبا می شود

غل غله در آغل هوشم می افتد

و بره های نوپا

یله می شوند به چرا

در بهار◄ ( گرین ) گردنت

خیال که زیبا باشد

با ایل حسرتم

بار و بنه می بندم به سمت کوچ

تا الوند سینه ات .

ییلاقی تابستانی

که شب از هوش می روم

روی مخملی که تلاوت می کند

مهتاب را

و صبح برمی خیزم

به هیا بانگ سر خوشی که می آید

از بام پلک هایت .

تو که باشی

خیال زیباتر از زیبا می شود

لم می دهم

بر مخده ی کلمات

در باغ فواره های گلویت .

وحض می برم از هم سرایی هزار قمری

در رسای قامت بلند و بالایت .

گفتم خیال زیبا می شود

و زمستان

نان از تنور گرم دست هایت .

توشه می بندم

وباز دوره می کنم سفر را

در سرزمین خرم بهارانت .

 

هوشنگ رئوف

◄گرین :کوهی بلند قامت درلرست