حالا زود است کمی صبر کنمی خواهمچشمانم را کاسه کاسه از تماشایت پر کنمآن قدر که لب ریز لب ریز شوندوقتی نیستیآن چنان دل تنگ می شومکه دیگر حوصله ی بی قراری هایاین چشم ها را ندارم
هوشنگ رئوف