اناره گل داره مه سیت هلاکم / نه دسم وت مییییییییرسه نه چو گلاکم
**
از دست های فقیرمدوری دورحسرت همیشگی روزگارانمدوری دورمثل انار سرخ غروببر بلند ترین شاخه ی ابر
هوشنگ رئوف