هوا پر می شود جرقه از آتش گردانی که می گردانی چشمانم روی پلک هایت از هوش رفته اند هوس کرده ام دلم را روی این آتش بگذاری تا مثل تنباکو دودشوم میان لب هایت .
هوشنگ رئوف