از صف های گریه
برگشته است
افتاده در خستگی سیاه این عکس
و در چشمان خیس اش
کودکانی
با کاسه های خالی
صف بسته اند
سال های سال است
که از پدر
تکه استخوانی هم نمانده
اما هرشب
در پشت پلک های من
کودکانی با کاسه های خالی می دوند
و صبح دوباره
در خیسی چشمان پدر به صف می ایستند .
هوشنگ رئوف