کمی صبر کن می خواهم چشمانم را کاسه کاسه از تماشایت پرکنم آن قدر که لب ریزِِ لبریز شوند وقتی نیستی آن چنان دل تنگ می شوم که دیگر حوصله ی بی قراری های این چشم ها را ندارم .
هوشنگ رئوف